Μία φορά και έναν καιρό ήταν μια ηλιογέννητη καλότυχη βασιλοπούλα, που ζούσε μέσα στα βελούδα, στα μετάξια και στα όνειρα…
Η πίστη της νερό φουσκωμένο, μπόλικο, τρέχει και πριν φανεί ένας Κοσμάς Αιτωλός, πριν έρθει ο Ευγένιος Βούλγαρης ο Μηνιάτης, πρώτη αυτή πιάνει το ασύλληπτο, πώς όποιος χαθεί για την Ορθοδοξία πρέπει να θεωρηθεί χαμένος και για το Γένος.
Πετάει μ΄ απόφαση τα ρούχα της Αθηναίας κυράς η Μπενιζέλου, μαζί πετάει και τ΄ όνομά της, το Ρηγούλα.
Φορεί τα ρούχα της καλογριάς, φορεί κι ένα καινούργιο όνομα: Φιλοθέη η Αθηναία. Και η μεγάλη περιουσία των Μπενιζέλων χρησιμοποιείται για να χτιστεί ο Παρθενώνας της Φιλοθέης.
Στην αρχή έχει πλάι της τις υπηρέτριες του πατρικού της, τις μαθαίνει τέχνη και γράμματα.
Σιγά σιγά στην καρδιά της Τουρκοκρατημένης Αθήνας δημιουργείται μια Πρόνοια που όμοιά της και πλάι της μονάχα η Βασιλειάδα μπορεί να σταθεί.
Διακόσιες κοπέλες, από τα πρώτα σπίτια της Αθήνας, αφήνουν μισοτελειωμένα τα προικόπανα και έρχονται πλάι στην «Κυρά».
Γιατί, «Κυρά» ονομάζουν οι Αθηναίοι την καλογριά τους.
Μια φορά και έναν καιρό, μαζί μας επερπάτησε μία Γυναίκα, άξια Γυναίκα να την πεις, μαζί μας επερπάτησε η Οσία Φιλοθέη!